อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๑๘๙ แห่งพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ําไทย พระพุทธศักราช ๒๔๕๖ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ําไทย (ฉบับที่ ๑๓) พ.ศ. ๒๕๒๕ อธิบดีกรมเจ้าท่าโดยอนุมัติรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม จึงออกประกาศดังนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกประกาศกรมเจ้าท่า ที่ ๓๕๓/๒๕๒๙ เรื่อง การกําหนดชั้นของสิ่งของ และสิ่งของที่อาจทําให้เกิดอันตรายได้ ลงวันที่ ๑๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๙
ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
ข้อ ๓ สิ่งของที่อาจทําให้เกิดอันตรายได้ (Dangerous Goods) แบ่งออกเป็น ๙ ชั้น
(Classes) ดังนี้
ชั้น ๑ วัตถุระเบิด (Class 1 - Explosives)
วัตถุระเบิด แบ่งความเป็นอันตรายออกเป็น ๖ ประเภท (Divisions) ได้แก่
ประเภท ๑.๑ สารและสิ่งของซึ่งมีอันตรายโดยการระเบิดอย่างรุนแรง (Division
1.1 - Substances and articles which have a mass explosion hazard)
ประเภท ๑.๒ สารและสิ่งของซึ่งมีอันตรายโดยการกระเด็นของชิ้นส่วน แต่ไม่เกิด การระเบิดอย่างรุนแรง (Division 1.2 - Substances and articles which have a projection hazard but not a mass explosion hazard)
ประเภท ๑.๓ สารและสิ่งของซึ่งมีอันตรายโดยการเกิดเพลิงไหม้ พร้อมการระเบิด เล็กน้อยหรือการกระเด็นของชิ้นส่วนเล็กน้อย อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่าง แต่ไม่เกิดการระเบิด อย่างรุนแรง (Division 1.3 - Substances and articles which have a fire hazard and either a minor blast hazard or a minor projection hazard or both, but not a mass explosion hazard)
ประเภท ๑.๔ สารและสิ่งของซึ่งมีอันตรายเล็กน้อย (Division 1.4 - Substances and articles which present no significant hazard)
ประเภท ๑.๕ สารที่มีความไวต่ํามาก ซึ่งมีอันตรายโดยการระเบิดอย่างรุนแรง
(Division 1.5 - Very insensitive substances which have a mass explosion hazard)
ประเภท ๑.๖ สิ่งของที่มีความไวต่ํามาก ๆ ซึ่งไม่มีอันตรายโดยการระเบิดอย่างรุนแรง (Division 1.6 - Extremely insensitive articles which do not have a mass explosion hazard)
ชั้น ๒ ก๊าซ (Class 2 - Gases)
ก๊าซ แบ่งย่อยตามความเป็นอันตรายเบื้องต้นของก๊าซระหว่างการขนส่งออกเป็น ๓ ชั้น (Classes) ได้แก่
ชั้น ๒.๑ ก๊าซไวไฟ (Class 2.1 - Flammable gases)
ชั้น ๒.๒ ก๊าซไม่ไวไฟ และไม่เป็นพิษ (Class 2.2 - Non-flammable, non-toxic
ชั้น ๒.๓ ก๊าซพิษ (Class 2.3 - Toxic gases)
ชั้น ๓ ของเหลวไวไฟ (Class 3 - Flammable liquids)
ชั้น ๔ ของแข็งไวไฟ สารที่ลุกไหม้ได้เอง และสารให้ก๊าซไวไฟเมื่อสัมผัสกับน้ํา (Class 4 -
Flammable solids; substances liable to spontaneous combustion; substances which in contact with water, emit flammable gases)
ของแข็งไวไฟ แบ่งย่อยเป็น ๓ ชั้น (Classes) ได้แก่
ชั้น ๔.๑ ของแข็งไวไฟ สารที่ทําปฏิกิริยาได้ด้วยตัวเอง และของแข็งที่ถูกทําให้ความไว ต่อการระเบิดลดลง (Class 4.1 - Flammable solids, self-reactive substances and solid desensitized explosives)
ชั้น ๔.๒ สารที่มีความเสี่ยงต่อการลุกไหม้ได้เอง (Class 4.2 - Substances liable to spontaneous combustion)
ชั้น ๔.๓ สารที่ให้ก๊าซไวไฟเมื่อสัมผัสกับน้ํา (Class 4.3 - Substances which, in contact with water, emit flammable gases)
ชั้น ๕ สารออกซิไดซ์และสารเปอร์ออกไซด์อินทรีย์ (Class 5 - Oxidizing substances and organic peroxides)
สารออกซิไดซ์และสารเปอร์ออกไซด์อินทรีย์ แบ่งเป็น ๒ ชั้น (Classes) ได้แก่ ชั้น ๕.๑ สารออกซิไดซ์ (Class 5.1 - Oxidizing substances)
ชั้น ๕.๒ สารเปอร์ออกไซด์อินทรีย์ (Class 5.2 - Organic peroxides)
ชั้น ๖ สารพิษและสารติดเชื้อ (Class 6 - Toxic and infectious substances)
สารพิษและสารติดเชื้อ แบ่งย่อยเป็น ๒ ชั้น (Classes) ได้แก่ ชั้น ๖.๑ สารพิษ (Class 6.1 - Toxic substances)
ชั้น ๖.๒ สารติดเชื้อ (Class 6.2 - Infectious substances) ชั้น ๗ วัสดุกัมมันตรังสี (Class 7 - Radioactive material) ชั้น ๘ สารกัดกร่อน (Class 8 - Corrosives substances)
ชั้น ๙ สารและสิ่งของอันตรายเบ็ดเตล็ด (Class 9 - Miscellaneous dangerous substances and articles)
ข้อ ๔ เครื่องหมายบนแผ่นป้ายแสดงชั้นและประเภทของสิ่งของที่อาจทําให้เกิดอันตราย ให้เป็นไปตามภาคผนวกแนบท้ายประกาศนี้
ข้อ ๕ สารหรือสิ่งของใดจัดอยู่ในชั้นและประเภทใด ให้เป็นไปตาม International Maritime Dangerous Goods Code (IMDG Code) ขององค์การทางทะเลระหว่างประเทศ (International Maritime Organization หรือ IMO) ที่มีผลใช้บังคับในปัจจุบัน