กฎกระทรวงเครื่องหมายถาวรของเรือไทย พ.ศ. ๒๕๖๕
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๑ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติเรือไทย
พุทธศักราช ๒๔๘๑ และมาตรา ๖๒ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติเรือไทย พุทธศักราช ๒๔๘๑
ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติม โดยพระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติเรือไทย พุทธศักราช
๒๔๘๑ พ.ศ. ๒๕๖๑ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกข้อ ๑ และข้อ ๒ แห่งกฎกระทรวงเศรษฐการ ออกตามความในพระราชบัญญัติเรือไทย พุทธศักราช ๒๔๘๑
ข้อ ๒ เรือที่ขอจดทะเบียนเป็นเรือไทย เจ้าของเรือต้องจัดให้มีเครื่องหมายถาวรอยู่ที่ตัวเรือ ตามรายการและลักษณะที่กำหนดในกฎกระทรวงนี้
ข้อ ๓ เครื่องหมายถาวรของเรือกลและเรือที่มิใช่เรือกลใช้เดินทะเลระหว่างประเทศ สำหรับเรือโดยสารที่มีขนาดตั้งแต่หนึ่งร้อยตันกรอสขึ้นไปและเรือบรรทุกสินค้าที่มีขนาดตั้งแต่สามร้อยตันกรอสขึ้นไป ต้องมีรายการและลักษณะ ดังต่อไปนี้
(๑) ชื่อเรือ เป็นอักษรไทยอยู่ด้านบนและอักษรอังกฤษตัวพิมพ์ใหญ่อยู่ด้านล่าง อยู่ที่บริเวณ หัวเรือภายนอกทั้งสองข้าง หากมีตัวเลขให้ใช้เป็นเลขอารบิค
(๒) ชื่อเรือและชื่อเมืองท่าขึ้นทะเบียนของเรือ เป็นอักษรอังกฤษตัวพิมพ์ใหญ่ อยู่ที่บริเวณ ท้ายเรือภายนอก หากมีตัวเลขให้ใช้เป็นเลขอารบิค
(๓) หมายเลขทะเบียนเรือ เป็นเลขอารบิค อยู่ที่บริเวณหนึ่งบริเวณใด ได้แก่ หัวเรือภายใน ด้านขวา ขื่อกลางลำเรือ หรือเก๋งเรือ
(๔) อัตรากินน้ำลึก เป็นเลขอารบิค อยู่ที่บริเวณหัวเรือและท้ายเรือภายนอกทั้งสองข้าง โดยมีอัตราส่วนเป็นเดซิเมตร ทุก ๆ สองเดซิเมตร
(๕) หมายเลขประจำเรือ (Ship’s identification number) ตามอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยแห่งชีวิตในทะเล ค.ศ. ๑๙๗๔ เป็นเลขอารบิค หากมีตัวอักษรให้ใช้เป็นอักษรอังกฤษ ตัวพิมพ์ใหญ่ อยู่ที่บริเวณภายนอกเรือและภายในเรือ ดังต่อไปนี้
(ก) ภายนอกเรือ อยู่ที่บริเวณหนึ่งบริเวณใด ได้แก่ ท้ายเรือ กลางลำเรือทั้งสองข้าง เหนือระดับแนวน้ำ ข้างเก๋งเรือทั้งสองข้าง หรือด้านหน้าของเก๋งเรือ และกรณีที่เป็นเรือโดยสารอาจอยู่ที่บริเวณพื้นระนาบซึ่งสามารถมองเห็นได้จากทางอากาศ
(ข) ภายในเรือ อยู่ที่บริเวณฝากั้นห้องเครื่องจักรหรือบนฝาระวางสินค้า เว้นแต่กรณี ที่เป็นเรือบรรทุกสินค้าที่มีระวางสำหรับบรรทุกของเหลว ให้อยู่ที่บริเวณฝากั้นห้องสูบถ่ายสินค้า และ กรณีที่เป็นเรือบรรทุกสินค้าที่มีระวางสำหรับบรรทุกยานพาหนะ ให้อยู่ที่บริเวณฝากั้นระวางบรรทุก
ข้อ ๔ เครื่องหมายถาวรของเรือกลและเรือที่มิใช่เรือกลใช้เดินทะเลระหว่างประเทศ นอกจากเรือตามข้อ ๓ ต้องมีรายการและลักษณะตามข้อ ๓ (๑) (๒) (๓) และ (๔)
ข้อ ๕ เครื่องหมายถาวรของเรือกลและเรือที่มิใช่เรือกลใช้เดินลำน้ำระหว่างประเทศ ต้องมีรายการและลักษณะตามข้อ ๓ (๑) (๒) และ (๓)
ข้อ ๖ เครื่องหมายถาวรของเรือกลและเรือที่มิใช่เรือกลใช้เดินในประเทศ ต้องมีรายการและลักษณะ ดังต่อไปนี้
(๑) ชื่อเรือ เป็นอักษรไทย อยู่ที่บริเวณหัวเรือภายนอกทั้งสองข้าง หากมีตัวเลขให้ใช้เป็น เลขอารบิค
(๒) หมายเลขทะเบียนเรือ เป็นเลขอารบิค อยู่ที่บริเวณหัวเรือภายนอกทั้งสองข้าง
ข้อ ๗ เครื่องหมายถาวรของเรือประมงทะเลที่มีขนาดตั้งแต่หนึ่งร้อยตันกรอสขึ้นไป ต้องมี รายการและลักษณะตามข้อ ๓ และมีตัวอักษร “ป” อยู่ที่บริเวณหัวเรือภายนอกทั้งสองข้าง
ข้อ ๘ เครื่องหมายถาวรของเรือประมง นอกจากเรือตามข้อ ๗ ต้องมีรายการและลักษณะ ตามข้อ ๔ ข้อ ๕ หรือข้อ ๖ แล้วแต่กรณี และมีตัวอักษร “ป” อยู่ที่บริเวณหัวเรือภายนอกทั้งสองข้าง
ข้อ ๙ เครื่องหมายถาวรตามข้อ ๓ ข้อ ๔ ข้อ ๕ ข้อ ๖ ข้อ ๗ และข้อ ๘ ให้ใช้ สีตัวอักษรหรือตัวเลขเป็นสีอ่อนเมื่อสีพื้นเป็นสีเข้ม และให้ใช้สีตัวอักษรหรือตัวเลขเป็นสีเข้มเมื่อสีพื้น เป็นสีอ่อน โดยมีขนาดของตัวอักษรและตัวเลขที่เหมาะสมกับขนาดของเรือและสามารถมองเห็นได้ชัดเจน ซึ่งอย่างน้อยต้องมีความสูงไม่น้อยกว่าสิบเซนติเมตรและมีความกว้างที่ได้สัดส่วนกับความสูง เว้นแต่ หมายเลขประจำเรือที่อยู่บริเวณภายนอกเรือ ต้องมีความสูงไม่น้อยกว่ายี่สิบเซนติเมตรและมีความกว้าง ที่ได้สัดส่วนกับความสูง
ข้อ ๑๐ หมายเลขประจำเรือตามข้อ ๓ (๕) และข้อ ๗ ให้จัดทำด้วยวิธีการเชื่อมเป็นตัวนูน ตัดเจาะ หรือตอกเป็นตัวอักษรหรือตัวเลขบนตัวเรือ เว้นแต่เรือที่สร้างด้วยวัสดุอื่นที่ไม่ใช่เหล็กหรือโลหะ อาจจัดทำด้วยวิธีการอื่นได้ แต่ต้องมีลักษณะที่คงทนถาวรและยากแก่การแก้ไข
ข้อ ๑๑ บรรดาเรือที่อยู่ระหว่างการยื่นคำขอจดทะเบียนเป็นเรือไทยก่อนวันที่กฎกระทรวงนี้ ใช้บังคับ ให้เจ้าของเรือจัดให้มีเครื่องหมายถาวรตามกฎกระทรวงนี้
ข้อ ๑๒ เรือที่จดทะเบียนเป็นเรือไทยอยู่ก่อนวันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ ให้ยังคงใช้ เครื่องหมายถาวรตามกฎกระทรวงเศรษฐการ ออกตามความในพระราชบัญญัติเรือไทย พุทธศักราช ๒๔๘๑ ได้ต่อไป จนกว่าใบอนุญาตใช้เรือจะสิ้นอายุ หรือต้องมีการดำเนินการใด ๆ ทางทะเบียนเรือกับกรมเจ้าท่า ซึ่งเจ้าของเรือต้องจัดให้มีเครื่องหมายถาวรตามกฎกระทรวงนี้
ให้ไว้ ณ วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖5
ศักดิ์สยาม ชิดชอบ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม
เล่ม ๑๓๙ ตอนที่ ๒๑ ก ราชกิจจานุเบกษา ๘ เมษายน ๒๕๖๕
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่การกำหนดเครื่องหมายถาวรของเรือไทย ตามกฎกระทรวงเศรษฐการ ออกตามความในพระราชบัญญัติเรือไทย พุทธศักราช ๒๔๘๑ ได้ใช้บังคับ มาเป็นเวลานาน สมควรปรับปรุงการกำหนดเครื่องหมายถาวรของเรือไทยให้สอดคล้องกับสภาพการณ์ปัจจุบัน และเป็นไปตามที่กำหนดไว้ในอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยแห่งชีวิตในทะเล ค.ศ. ๑๙๗๔ (International Convention for the Safety of Life at Sea, 1974 (SOLAS)) จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้